আকাশে যেতিয়াই শান্ত কোমল মাতটোৰে মাকৰ কাষ চাপি টকা এহেজাৰ বিচাৰে মাকে তেতিয়াই বুজি উঠে, হয়তো স্পৰ্ধাৰ জন্মদিন নতুবা সিহঁতৰ এনেভাৰচেৰী। মাকক সি ৫০০ টকা খুজিলে একো নকয়। কব লগা নহয়, টকাৰ উচিত ব্যৱহাৰ আকাশে খুউব ভালকৈয়ে জানে। অথচ তাৰ মুৰটো গৰম কৰি দুইমিনিটমান সময়ৰ বাবে খঙটো উঠাবলৈকে কয়, “লাজ নালাগে হা তোৰ? মোৰপৰা যে টকা নি প্ৰেম কৰিছ অলপো চৰম নাইনে?” আকাশৰ খং উঠে...। অভিমানী হৈ মাকক কয়, “নালাগে যোৱা তোমাৰ টকা। যেতিয়া উপাৰ্জন কৰিম, তেতিয়া তোমাক দেুখুৱাই দেখুৱাই আমি দুটাই কেক খাটি খাম।“ মাকে আকৌ কয়, “অশলাগী কটা... তই মানে টকা ঘটি সেইটোহে কৰিবি..। মোক একো নিদিয়?” আকাশে কয়, “তোমাৰ মানুহটোৰ টকাৰ অভাৱ হৈছে নেকি? নিদিওঁ মই। তোমাৰ পতিদেৱৰ টকাৰে এতিয়া মোক ফুটনী মাৰি আছা নহয়। সময়ত ময়ো চাই ল’ম। হিচাপ হব।“ মাকে আৰু কথা দিঘলীয়া নকৰি তাৰ পকেটত হাজাৰটকীয়া নোটখন গুজি দি সিদিনা প্ৰথমবাৰৰ বাবে ক’লে, “নহয় অ সোণ। দেউতাৰ বিশাল সম্পত্তি অৰ্জনত মোৰ ভূমিকা তেনেই নগন্য। সেয়ে মোৰ অধিকাৰো সিমীত। মই কি ফুটনী মাৰিম? তইহে মোৰ আচল সম্পদ, গৌৰৱ। কালিলৈ ৫০০ টকাই উপাৰ্জন কৰ, সেইখিনিৰ মূল্য মোৰ বাবে বহুত বেছি হব।“
আকাশে একো নকৈ চুমা এটা খাবলৈ বুলি মাকৰ গালখনৰ কাষ চাপি যাওঁতেই মাকে তাৰ হাতত গুজি দিলে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ বিশেষ বিভাগটোৰ বিশেষ চিঠিখন....। সি দহদিনৰ ভিতৰত পৰিকল্পনা আয়োগৰ বিশেষ বিভাগটোৰ বিশেষ বিষয়া হিচাপে যোগদান কৰিব লাগে...।